Persoonlijk blog over het verlies van een vriendin op jonge leeftijd.
Het was een stormachtige dag in januari zo’n 30 jaar geleden. Ik zat op de middelbare school. Vergeten doe ik deze dag nooit meer. Twee van mijn vriendinnen (klasgenoten) waren op weg naar school toen het gebeurde. Ze fietsten van Kudelstaart naar Aalsmeer. Er stak een enorme windvlaag op en botste toen en ze met hun fietsen tegen elkaar aan. Op dat moment kwam er een auto aan en verongelukte er een van mijn klasgenoten.
Het gooide mijn hele leven op zijn kop.
De ouders van dit meisje moesten het doen met een schoolfoto. Het was een foto waar mijn vriendin niet geheel ontspannen op stond. Heel jammer dat er niet een echte mooie foto was. Niet dat ik iets tegen schoolfoto’s heb maar ik wens deze ouders wel iets meer toe dan een standaard foto die in een aantal minuten gemaakt wordt. De schoolfoto werd voor verschillende uitingen gebruikt (denk aan rouwkaart en foto voor in huis) omdat er geen betere recentere foto was.
Stel je eens voor dat jij je kind verliest.
Dan wil je toch graag een echte mooie grote foto in je huis hebben hangen en het liefst ook nog een foto hebben van het hele gezin compleet waar iedereen goed op staat.
Ik weet zeker dat de ouders van mijn vriendin blij waren met de foto die ze hadden maar als ze het voor het zeggen hadden gehad dan hadden ze graag meerdere foto’s gehad waar hun dochter ontspannen op zou staan zoals ze echt was.
Nu zijn we inmiddels 30 jaar verder in de tijd en ben ik zelf fotograaf.
Daar sta ik dan als fotograaf op een mooie zonnige ochtend met een lieve familie aan de andere zijde van mijn camera. Ik weet dat de foto’s de ik vandaag ga maken geen gewone gezellige familieplaatjes gaan worden, maar foto’s met een hele grote waarde. Deze familie is nu nog compleet maar door ziekte dit zal niet lang meer duren. Met een brok in mijn keel en met een huilend hart ga ik aan de slag. Toch ben ik heel dankbaar dat ik deze familie op de foto mag zetten. Wat moet dit een moeilijke stap zijn geweest maar Oooo wat is deze familie dapper dat ze de stap genomen hebben om foto’s te laten maken…..
Wat er aan vooraf ging.
Het is vroeg ik de ochtend en de zon danst op de muur. Ik start mijn pc op en open mijn mail. Er komt een bericht van Denise binnen. Ik lees de e-mail en omdat het op dat moment nog voor 9 uur is besluit ik dat ik later in de ochtend per telefoon contact zoek met Denise.
Het gesprek aan de telefoon krijgt ineens een andere wending.
Een uur later heb ik Denise aan de telefoon. We hebben een bijzonder gesprek. Denise heeft al eerder foto’s laten maken. Het is altijd zo leuk als mensen nog een keer foto’s willen laten maken. Inmiddels hebben ze er nog een derde kindje bij gekregen laat ze me weten maar dan neemt het gesprek een iets andere wending. Denise gaat verder en verteld me dat haar vader ziek is en ze nog heel graag foto’s wil laten maken met het hele gezin. Ik luister naar het verhaal en ik moet even schakelen en leef met haar mee. We bespreken de wensen. Omdat ze niet weten hoe het verder zal verlopen met de gezondheid van haar vader maken een afspraak op korte termijn.
De dag van de fotosessie.
Op de afgesproken dag ontmoet ik de familie op een rustige plek in “de Heemtuin” in Nieuwkoop. De zon schijnt en we maken eerst even een praatje. Daarna gaan we aan de slag. We starten eerst met een foto van de hele familie. Ik zie de spanning op de gezichten. Het is altijd eerst even wennen als we starten met het maken van de foto’s, maar in deze situatie snap ik dat het extra lastig is om op de foto te gaan. Ik neem de tijd, stel wat luchtige vragen en help ze op weg. Al snel zakt de spanning weg en ondanks dat we allemaal weten dat het moeilijk is om foto’s te maken in deze situatie kan er gelukkig ook gelachen worden. Mijn doel is om naast mooie foto’s ook plezier te maken, zodat de fotosessie aan voelt als een uitje. Nu snap ik dat dit in dit geval in eerste instantie best een beetje gek klinkt (je zal je maar in deze situatie bevinden). Maar juist nu is het extra belangrijk dat alle tijd die er is om nog te kunnen genieten van elkaar en een mooie herinnering te maken.
Na de fotosessie.
Na de fotosessie maken we een afspraak voor de persoonlijke bestelsessie. Ik weet dat deze ontmoeting emotioneel maar zeer waardevol zal worden. Er is ruimte voor een lach en een traan. Het is mooi wat ik als fotograaf voor deze familie kan doen en ik pink zelf ook een traantje weg.
Het is de wens om een grote foto in de kamer te hangen. Er komt wat maatwerk bij aan te pas om het tot een mooi passend geheel te maken met de andere elementen in het huis. Dit geeft voor mij de extra uitdaging van de service die ik op maat lever.
Voor de kleinkinderen zijn de foto’s zeer belangrijk om zo de herinneringen aan hun opa levend te kunnen houden.
De vader van Denise heb ik later nog een keer gesproken vlakbij mijn studio waar zijn camper in de stalling stond. Hij vertelde over zijn vakantieplannen die er nog waren en genoot nog van alle extra dagen die hij kreeg. Het was een mooie positieve man en ik ben blij dat ik foto’s en herinneringen heb kunnen maken.
Zelf weet ik uit eigen ervaring hoe waardevol het is om echte mooie foto’s te hebben.
Als ik dan zo denk aan alle mensen waar ik een “herinneringsfoto” voor heb mogen maken dan ben ik blij dat ik wat kan betekenen en kan helpen bij het maken van mooie herinneringen.
Ik besef dat het heel belangrijk is om echt de tijd te nemen voor de mensen die ik op de foto zet en ik weet dat de foto’s die ik maak meer zijn dan zomaar een plaatje. Het zijn de mooie herinneringen aan een bijzondere periode in het leven. Dit alles maakt mijn werk zo bijzonder mooi.
Heb je na het lezen van dit blog nog vragen of wil je zelf mooie foto’s laten maken van je gezin of met de familie compleet? Download de informatiebrochure of boek een gratis vrijblijvend kennismakingsgesprek met me.